مواد افیونی پتانسیل اعتیادآوری بالایی دارند زیرا گیرنده های مواد افیونی و سیستم پاداش را در مغز تحریک می کنند و همچنین ترشح اندورفین را افزایش می دهند. این احساس خوشبختی ایجاد می کند، و زمانی که اثرات مواد افیونی از بین می رود، انگیزه وصف ناپذیری برای معرفی مجدد خود به حالت شادی و شادی ایجاد می شود – بنابراین وابستگی روانی به مواد افیونی ایجاد می شود. با افزایش مصرف مواد افیونی، وابستگی فیزیکی ایجاد می شود. مواد افیونی در فرآیندهای متابولیک انسان ادغام می شوند. ساختار مغز تغییر می کند و بدن به دوزهای بیشتری از دارو نیاز دارد. هنگام تلاش برای قطع مصرف مواد افیونی، سندرم ترک مواد افیونی رخ می دهد که با تعدادی از علائم بسیار ناخوشایند همراه است که برخی از آنها برای سلامتی و زندگی خطرناک هستند.