وابستگی مشترک چیست؟

وابستگی مشترک اختلالی هیجانی و رفتاری است که بر کسانی که با یک فرد معتاد نسبت نزدیک دارند، تأثیر می‌گذارد. می‌توان به آن به عنوان “بیماری منتقل شده از فرد معتاد” نگاه کرد، اما در واقع ریشه‌های آن معمولاً عمیق‌تر و پیچیده‌تر است. افراد وابسته به صورت مشترک معمولاً از مشکل خود آگاه نیستند و تمام انرژی خود را برای سعی در کنترل یا مدیریت زندگی فرد معتاد مصرف می‌کنند.

ویژگی‌های وابستگی مشترک

وابستگی مشترک با رفتارها و احساسات مختلفی مشخص می‌شود، مانند:

• احساس فزاینده مسئولیت نسبت به رفتارها و احساسات دیگران، به ویژه فرد معتاد.
• تمایل به نادیده گرفتن مشکل. افراد وابسته به صورت مشترک معمولاً نمی‌خواهند یا نمی‌توانند بپذیرند که مشکلی دارند.
• نادیده گرفتن خود. سلامت و علاقه‌مندی‌ها یا حتی نیازهای اساسی اغلب به خاطر مراقبت از فرد معتاد نادیده گرفته می‌شود.
• ترس از ترک و وسواس در مورد آنچه دیگران فکر یا احساس می‌کنند.
• مشکل در تعیین مرزها در روابط با دیگران.

وابستگی مشترک از کجا می‌آید؟

با اینکه وابستگی مشترک معمولاً در خانواده‌هایی که با مشکلات اعتیاد مواجه هستند توسعه می‌یابد، دلایل آن پیچیده‌تر است. رویدادهای دردناک در کودکی، مانند نادیده گرفتن هیجانی، خشونت یا سایر اشکال حمله می‌تواند در آن مشارکت داشته باشد. خبرگان غالباً به الگوهای ارتباطی و رفتار منفی در خانواده به عنوان عواملی که در توسعه وابستگی مشترک مشارکت دارند، اشاره می‌کنند.

درمان وابستگی مشترک

درمان وابستگی مشترک شبیه به درمان اعتیاد است. این به موارد زیر تمرکز دارد:

• شناسایی مشکل. اولین گام درک و پذیرش این است که شما مشکلی دارید.
• درمان فردی و گروهی. کمک می‌کند تا دلایل مشکل را درک کنید و برای تغییر الگوهای رفتار منفی کار کنید.
• پشتیبانی در گروه‌های مراقبت از خود، مانند Al-Anon یا CoDA (وابستگی مشترک ناشناخته).

ختام

وابستگی مشترک یک بیماری خاموش است که اغلب نادیده گرفته می‌شود و درمان نمی‌شود. افراد وابسته به صورت مشترک به پشتیبانی و درک نیاز دارند تا الگوهای رفتار منفی را شکست دهند و شروع به مراقبت از نیازهای خود کنند.