Uyuşturucu bağımlılığı, sarhoş edici, öforik ve analjezik etkileri olan psikoaktif maddelere bağımlılıktır. Bir uyuşturucunun eğlence amaçlı kullanımı süreklileştiğinde bağımlılık aşamasına giriş yapılmış olur ve bu noktada kişi kendini uyuşturucu kullanma zorunluluğu ve fiziksel olarak yoksunluk altında hisseder. Bağımlılık çok sinsidir. Narkotik bir madde almak, sinir sistemimizde dopamin salınımının artmasına neden olur. Uyuşturucu kullanım sıklığının artmasıyla birlikte vücudumuz farklı bir gerçeklikte çalışmaya uyum sağlar. Uyuşturucuların vücuda reaksiyonu zayıflar, bu da dopamin salgılanmasında bir azalmaya ve sözde en aza indirgenmesine neden olur. “Kafası güzel olmak”. Uyuşturucuya karşı tolerans böyle inşa edilir. Bağımlı, aynı heyecan durumuna ulaşmak için giderek daha fazla uyuşturucu almaya başlar. Zamanla hastanın vücudunda yer alan mekanizmalar, yemek, seks, hobiler, sosyal toplantılar gibi eskiden ona keyif veren diğer şeylerden zevk almasını imkansız hale getirir.